Skip to main content

Start van de wijngaard en groententuin

Hello hello again. Een maandje later dan onze vorige hello en een maand waar al veel is gebeurd.

Zoals ik jullie reeds had verteld zouden we dit jaar starten aan onze wijngaard en groententuin. De hevige sneeuwbuien hier brachten daar wat vertraging in, maar na een dikke week zon en temperaturen die boven de 20 graden stegen konden we dan toch van start gaan!

Onze lieve buur Francesco kwam met zijn graafmachine de berg afgereden en het startschot werd gegeven. We trokken alle 4 onze laarzen aan en onze slechte jeansbroek en trokken mee het veld in.

Andreas was zoals altijd mijn houthakkers held. Je had hem moeten zien gaan met zijn kettingzaag en hakbijl. Ongelooflijk toch die manskracht hé 😊

Nadat Francesco als eerst mijn groententuin gelijk had getrokken, vloog ik er met de kindjes in. Alle wortels uit de grond trekken, de grond omploegen met de hark, hout wegleggen, …
Zware arbeid wel. De grond is hier net klei, je kan er zelfs meteen beeldjes uit boetseren. Zo een andere structuur dan we gewoon zijn uit België. Ongelooflijk. Maar wel heel vruchtbaar! Ik kijk al uit naar mijn eerste plantje. Dat wordt nog even wachten tot de vorst definitief voorbij is.
Ik gok eind februari, begin maart ergens.

Na een volledige dag hard werken was de basis gelegd. Francesco did his part of the job en nu is het aan ons. We moeten nog veel proper maken voor de wijngaard, waar ik zo dadelijk na dit schrijven beter eens aan zou beginnen 😉. Verder moet ik nog een planning maken van wat ik wanneer moet planten, een systeem bedenken zodat we weten waar welke groenten geplant zijn en op zoek gaan naar wijnranken. Als alles volgens planning verloopt zouden we dan begin maart met de plantage kunnen beginnen.

Ongelooflijk hoe de kinderen hier in meeleven. Vooral Amilia. Ze ziet hoe blij dit mij maakt en zegt me wel dagelijks: “Da’s leuk hé Mama jouw groententuin. Ben je blij? Zullen we al een plantje planten?”
Emeric is vooral blij dat hij in het zand kan rollen en zand naar zijn zus kan gooien. 😉

2021 begon dus al zeer positief voor ons, we zijn begonnen aan onze droom. Ik weet dat we veel geduld zullen moeten hebben, vooral voor de wijngaard dan, maar ik kan echt niet wachten om te kunnen koken met mijn allereerste groenten van eigen kweek en een glaasje te drinken van onze eerste fles Barbera. Maar bon, dat glaasje Barbara is nog toekomstmuziek voor binnen 2-3 jaar.
We leven er alvast naartoe!

 

Buiten de start van de buitenwerken hebben we ook het goede nieuws mogen ontvangen dat Piemonte terug een gele zone werd. Dat houdt in dat wij overdag terug op restaurant of naar een bar kunnen gaan en terug vrijer mogen bewegen. Wat een zaligheid! Andreas en ik gingen door de week alvast een paar keer lunchen in Nizza en vorig weekend gingen we met de kinderen antipasti en een ijsje eten in Canelli. Die vrijheid, die happy faces van de obers en chefs, gewoonweg mensen om je heen hebben deed zo’n deugd. Hoewel we er ontzettend van genoten, méér als anders, voelde het zo vertrouwd aan alsof we waren vergeten dat we dit maanden niet hebben kunnen/mogen doen.

Normaal gezien zou Italië nu geel moeten blijven en is het niet de bedoeling om de regels opnieuw te gaan verstrengen binnenkort, dus laten we hopen dat iedereen zijn gezond verstand blijft gebruiken, de vaccins in sneltempo blijven worden toegediend, en dat we snel terug in een Corona-vrij land mogen leven.

Volgende week zouden er nieuwe versoepelingen komen en wij hopen uiteraard dat de quarantaine regels vervallen en dat enkel een negatieve test zal verreist worden. Dan kunnen we EINDELIJK naar België onze familie en vrienden gaan bezoeken! Want oh wat mis ik dat…
Nu wordt het écht wel lang en hunker ik naar friends & family time.
Ik voel aan mezelf de laatste dagen dat ik opnieuw moeite ervaar met de afstand. Dat het mij verdrietig maakt en ik hierdoor ook een zeer kort lontje heb of uit het niets zou kunnen beginnen huilen.
Ook al facetimen we enorm veel met iedereen die ons nauw aan het hart ligt, toch zou ik ze graag zo eens “door den telefon trekken” zoals ze int Antwaarps zeggen 😊
Fingers crossed dat we ergens in de loop van maart kunnen vertrekken!

Tot die tijd blijf ik hier rustig werken aan eleven30, de groententuin en wijngaard
en de zorg voor de kinderen uiteraard.
Speaking about eleven30. Had ik al vermeld dat ik deze week start aan de Business Freedom Elevator van FastForwardAmy? Oh waauw wat heb ik hier zin in! Ik twijfelde al maanden om me in te schrijven, of ik dit wel nodig had, of het de investering wel waard zou zijn. En net op de valreep, voor de deuren sloten van de inschrijvingen heb ik de knoop doorgehakt en dacht ik bij mezelf: NATUURLIJK is dit de investering waard! Ik investeer namelijk voor de allereerste keer in mijn leven in MEZELF! In iets dat enkel en alleen van MIJ is, in eleven30!! Alleen dat al maakt het dat allemaal waard.
Ik kan niet wachten om te starten, om eleven30 verder te ontwikkelen en wie weet mega famous te maken! Ik ben vandaag al zo dankbaar voor alle volgers die ik heb en dagelijks bij krijg, voor vriendinnen die mijn recepten maken, voor onbekenden die mijn recepten maken, voor de inspiratie die ik kan meegeven, voor mijn passie die ik elke dag mag uitoefenen.
En die passie ga ik nu dankzij de BFE verder kunnen ontwikkelen en hopelijk mijn full time job van kunnen maken one day.

Can’t wait!

Bon, nu moet ik echt naar buiten beetje het Boerinneke gaan uithangen 😊 Haha

Talk soon.

 

Ciao for now amici

Comments powered by CComment